کد مطلب:254167 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:249
شهادت امام علی النقی
شهادت امام هادی (علیه السلام) در سال 254 در سوم ماه رجب اتفاق افتاد؛ ولی در روز شهادت این امام بزرگوار اختلاف نظر وجود دارد. امام هادی (علیه السلام) در سامرا در همان خانه ی خود دفن است. قاتل آن حضرت متوكل می باشد. به نظر می رسد كه متوكل یكی از بدذات ترین و خبیث ترین خلفای بنی عباس بوده و پدرش معتصم، قاتل امام جواد (علیه السلام) و عمویش، مأمون قاتل حضرت رضا (علیه السلام) و جدش، هارون قاتل حضرت امام موسی بن جعفر (علیه السلام) بود.
قوی ترین دلیل بر بدذاتی و رذالت متوكل به سبب ظلم هایی بود كه به بارگاه مقدس حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) و
[ صفحه 61]
به زائران آن امام نمود.
در تاریخ نوشته شده است كه در سال 236 متوكل دستور داد كه مرقد مطهر حضرت سیدالشهداء را با منازل و خانه های اطراف ایشان خراب كنند و آب بر آن ها ببندند و زمین آنجا را شخم بزنند و مردم را از رفتن به زیارت آن بزرگوار منع كنند.
آن وقت یكی از یاران متوكل در شهرهای اطراف با صدای بلند اعلام نمود بعد از سه روز هر كس را در زیارتگاه حضرت سیدالشهدا ببینیم او را زندانی خواهیم كرد و او را شكنجه می كنیم. آن وقت بود كه همه ی مردم از بارگاه سیدالشهداء فرار كردند و زیارت آن حضرت (علیه السلام) را ترك كردند؛ ولی تعداد كمی از شیعیان، زندان و شكنجه ی یاران متوكل را به جان می خریدند و به زیارت آن حضرت می رفتند.
بعد از مدتی متوكل دستور داد كه هر كس كه به زیارت حضرت سیدالشهدا برود، دست راستش را قطع كنند. باز هم تعدادی از شیعیان و دوستان راضی می شدند كه به زیارت بروند و دست خود را از دست بدهند.
از بلطون حاجب روایت شده است: پنجاه غلام از حبشه
[ صفحه 62]
برای موكل آوردند. متوكل دستور داد كه به آنها نیكی كنند بعد از یك سال، حاجب گفت: من در مقابل متوكل ایستاده بودم. حضرت هادی (علیه السلام) وارد شد و در مجلس نشست. متوكل دستور داد آن پنجاه غلام حبشی را آماده كردند، هنگامی كه چشمشان به حضرت هادی (علیه السلام) افتاد همه به سجده افتادند، متوكل فورا از جای خود حركت كرد و در پشت پرده مخفی شد.
حضرت هادی (علیه السلام) حركت كردند و از آن محل تشریف بردند، متوكل گفت: وای بر تو ای بلطون! این غلام ها چه كردند؟ گفتم: به خدا قسم من نمی دانم از خود آنها سؤال كنید، از غلامان سؤال كردند، گفتند: این همان كسی است كه سالی یك مرتبه پیش ما می آید تا علوم و درس دینی را به ما آموزش دهد، ده روز در میان ما می ماند و او جانشین حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) است.
آن وقت متوكل دستور داد تمام آنها را سر بریدند، بلطون گفت: وقتی شب شد خدمت حضرت هادی (علیه السلام) رسیدم، فرمود: «امروز متوكل با آنها چه كرد؟» بلطون گفت: همه ی آنها را
[ صفحه 63]
به قتل رسانید.
حضرت هادی (علیه السلام) فرمود: «دوست داری آنها را ببینی؟» عرض كردم: بلی. فرمود: «پشت پرده برو.» وقتی داخل شدم، دیدم تمامی آنها نشسته اند و مقابل صورتشان میوه است كه از آنها می خورند. [1] .
قوی ترین دلیل بر بدذاتی و رذالت متوكل به سبب ظلم هایی بود كه به بارگاه مقدس حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) و
[ صفحه 61]
به زائران آن امام نمود.
در تاریخ نوشته شده است كه در سال 236 متوكل دستور داد كه مرقد مطهر حضرت سیدالشهداء را با منازل و خانه های اطراف ایشان خراب كنند و آب بر آن ها ببندند و زمین آنجا را شخم بزنند و مردم را از رفتن به زیارت آن بزرگوار منع كنند.
آن وقت یكی از یاران متوكل در شهرهای اطراف با صدای بلند اعلام نمود بعد از سه روز هر كس را در زیارتگاه حضرت سیدالشهدا ببینیم او را زندانی خواهیم كرد و او را شكنجه می كنیم. آن وقت بود كه همه ی مردم از بارگاه سیدالشهداء فرار كردند و زیارت آن حضرت (علیه السلام) را ترك كردند؛ ولی تعداد كمی از شیعیان، زندان و شكنجه ی یاران متوكل را به جان می خریدند و به زیارت آن حضرت می رفتند.
بعد از مدتی متوكل دستور داد كه هر كس كه به زیارت حضرت سیدالشهدا برود، دست راستش را قطع كنند. باز هم تعدادی از شیعیان و دوستان راضی می شدند كه به زیارت بروند و دست خود را از دست بدهند.
از بلطون حاجب روایت شده است: پنجاه غلام از حبشه
[ صفحه 62]
برای موكل آوردند. متوكل دستور داد كه به آنها نیكی كنند بعد از یك سال، حاجب گفت: من در مقابل متوكل ایستاده بودم. حضرت هادی (علیه السلام) وارد شد و در مجلس نشست. متوكل دستور داد آن پنجاه غلام حبشی را آماده كردند، هنگامی كه چشمشان به حضرت هادی (علیه السلام) افتاد همه به سجده افتادند، متوكل فورا از جای خود حركت كرد و در پشت پرده مخفی شد.
حضرت هادی (علیه السلام) حركت كردند و از آن محل تشریف بردند، متوكل گفت: وای بر تو ای بلطون! این غلام ها چه كردند؟ گفتم: به خدا قسم من نمی دانم از خود آنها سؤال كنید، از غلامان سؤال كردند، گفتند: این همان كسی است كه سالی یك مرتبه پیش ما می آید تا علوم و درس دینی را به ما آموزش دهد، ده روز در میان ما می ماند و او جانشین حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) است.
آن وقت متوكل دستور داد تمام آنها را سر بریدند، بلطون گفت: وقتی شب شد خدمت حضرت هادی (علیه السلام) رسیدم، فرمود: «امروز متوكل با آنها چه كرد؟» بلطون گفت: همه ی آنها را
[ صفحه 63]
به قتل رسانید.
حضرت هادی (علیه السلام) فرمود: «دوست داری آنها را ببینی؟» عرض كردم: بلی. فرمود: «پشت پرده برو.» وقتی داخل شدم، دیدم تمامی آنها نشسته اند و مقابل صورتشان میوه است كه از آنها می خورند. [1] .
[1] آشنايي با چهارده معصوم.